26.04 2021
„Lasoterapia”, czyli co nam dają spacery po lesie? Sprawdź!
Co nam daje las? Spokój, wytchnienie, poprawę zdrowia psychicznego – ale nie tylko. Wędrówki po lesie podnoszą naszą odporność, wspomagają leczenie wielu chorób, takich jak astma, alergie czy depresja. A poza tym są powszechnie dostępne i darmowe!
Lasoterapia przybliża, opierając się na wynikach badań naukowych, wpływ natury na zdrowie i dobrostan człowieka. Z książki dowiesz się:
- Na czym polega terapia lasem?
- Czym są leśne kąpiele i jak się do nich przygotować?
- Jak zaplanować wędrówkę by odnieść jak najwięcej korzyści?
- Jak korzystać z lasu, kiedy mieszkamy w betonowej dżungli?
Książka ta pomoże Ci w zaplanowaniu Twojej własnej lasoterapii w sposób praktyczny, z uwzględnieniem pór roku, pogody, wieku, stanu zdrowia. Autorką książki jest Katarzyna Simonienko, doktor psychiatrii, certyfikowany przewodnik kąpieli leśnych, związana z Puszczą Białowieską. Swoim pacjentom przepisuje las na receptę.
Terapia lasem (jap. shinrin-ryoho)
Łączy shinrin-yoku ze zdobyczami współczesnych technik psychoterapeutycznych i metod relaksacyjnych. To interwencja terapeutyczna dla osób borykających się z problemami natury fizycznej bądź psychicznej. Nie ma ujednoliconego algorytmu, ponieważ różne jej szkoły i przewodnicy opracowują własne sekwencje, które mogą się między sobą nieco różnić.
Do klasycznego spaceru shinrin-yoku dołączane są ćwiczenia oddechowe, a także elementy treningu Jacobsona, terapii poznawczo-behawioralnej, techniki wyobrażeniowe angażujące nasze wewnętrzne zasoby, refleksje czy chęć przyjrzenia się swoim relacjom z naturą i innymi ludźmi. Istnieją dobrze udokumentowane badania medyczne potwierdzające skuteczność proponowanych technik np. w połączeniu z terapią poznawczo-behawioralną[i].
Shinrin-yoku
Z japońskiego „kąpiel leśna” (ang. forest bathing, kor. sanlimyok, chin. senlin yu) jest tłumaczona jako czerpanie z leśnej atmosfery lub zanurzanie się w lesie przy pomocy wszystkich zmysłów. Jako technika terapeutyczna wywodzi się z Japonii, gdzie po raz pierwszy została zbadana naukowo i włączona do praktyk medycznych. Polega ona na niespiesznym spacerze lub przebywaniu w środowisku leśnym i koncentracji na doznawaniu „tu i teraz”.