„Woda – Źródło Życia. Woda jest jego materią i matrycą, macierzą życia i jego medium. Woda jest najbardziej niezwykłą substancją” – powiedział już na początku XX w. węgierski noblista, prof. Albert Szent-Györgyi. A jednak, mimo że woda towarzyszy nam od momentu poczęcia aż do śmierci, mimo że jest źródłem zdrowia i życia, to jeszcze do niedawna traktowana była przez naukowców po macoszemu, jak uboga, niewykształcona pasierbica – za prosta i za nieciekawa, by zasłużyła na ich uwagę.

Tekst: Dobrosława Kwiatkowska

Zdjęcie: pixabay.com

Ta pozornie najzwyklejsza substancja na Ziemi kryje w sobie jednak nadal niezgłębione tajemnice, które z coraz większym impetem wychodzą na światło dzienne w postaci niezbitych faktów naukowych. Od lat wiadomo, że woda wykazuje szereg szczególnych właściwości w porównaniu z innymi substancjami i każda z tych anomalii jest unikalna.

Nie jest to jednak nic odkrywczego, tę wiedzę naukowcy posiadają od dawna. Tymczasem wyniki badań prowadzonych od wielu lat w laboratoriach naukowych m.in. w Genewie, Salerno, Moskwie czy Sao Paulo ukazują nam dziś wodę w zupełnie nowym świetle, niejednokrotnie potwierdzając hipotezy, które stawiane były już na początku XX w.

Kiedy kilka lat temu usłyszałam o czwartym stanie skupienia wody jako o fakcie naukowym, byłam pod ogromnym wrażeniem. Moją ciekawość i sympatię wzbudził wówczas prof. Gerald Pollack, fizyk z Uniwersytetu Washingtona w Seattle, międzynarodowej sławy twórca obecnej teorii o czwartym stanie skupienia wody (tzw. EZ-Water) i pierwszy naukowiec, który udowodnił tę hipotezę.

Pamiętam, kiedy poczułam potrzebę poznania osobiście tego człowieka i wdzięczność, że w tak przystępny sposób mówi o swoich wielkich dokonaniach, i o tak wielowymiarowym fenomenie, jakim jest woda. Minęło kilka lat, dzisiaj przy serdecznym wsparciu prof. Pollacka moja 12-letnia córka robi w swojej szkole prezentację o nowoodkrytych właściwościach wody, a ja mogę się cieszyć jego dużą życzliwością – bardzo możliwe, że niedługo będziemy gościć go również w Polsce.

Dlaczego o tym piszę? Otóż jestem przekonana, że m.in. to właśnie ludzka życzliwość i chęć dzielenia się swoją wiedzą z drugim człowiekiem skłoniły prof. Pollacka do zorganizowania w 2005 r. w Vermont, w USA Pierwszej Międzynarodowej Konferencji ds. Fizyki, Chemii i Biologii Wody, której nadal co roku przewodniczy.

Naukowcy, wykładowcy akademiccy, lekarze i terapeuci ze wszystkich kontynentów spotykają się rokrocznie od 14 lat na tejże konferencji, tworząc prężnie działającą, niezależną społeczność, do której mam zaszczyt należeć, tzw. water community. Ostatnia, już XIII Międzynarodowa Naukowa Konferencja ds. Wody odbyła się w październiku 2018 r. w Sofii, pod patronatem Bułgarskiego Ministerstwa Zdrowia i Bułgarskiego Ministerstwa Środowiska i Gospodarki  Wodnej. Brało w niej udział ok. 400 uczestników, a transmisję online z ponad 30 prelekcji obejrzało kilkadziesiąt tys. widzów z całego świata.

Prof. Vladimir Voeikow, profesor chemii bioorganicznej z Moskwy, jeden z wielokrotnych prelegentów tej konferencji, który w Sofii przedstawił niezbite, oparte o wieloletnie badania, naukowe dowody na działanie homeopatii, powiedział przed paroma laty:

„O wodzie i jej tajemnicach nie wiemy prawie nic – to jednak ogromny postęp, że w końcu odważyliśmy się to przyznać. To dobry znak, bo jeśli czegoś nie wiemy, to zaraz będziemy chcieli się dowiedzieć.”

A jak jest dzisiaj? Dziś wiemy już znacznie więcej. Konferencję otwierał wykład prof. Luc Montagnier, który w 2008 r. otrzymał Nagrodę Nobla za odkrycie wirusa HIV. Ostatnie przynajmniej 20 lat swojej pracy naukowej Montagnier poświęcił fenomenowi pamięci wody i kontynuacji badań nieżyjącego już francuskiego naukowca J. Benveniste, który był pionierem w tej dziedzinie. Profesorowi Montagnier udało się nie tylko naukowo udowodnić tezy Benveniste – francuski noblista poszedł dalej, mając dzisiaj w swoim dorobku naukowym rzetelne dowody m.in. na to, iż struktury wody mogą być nośnikiem informacji DNA pochodzącej od patogenów, co może stanowić kolosalny przełom w diagnozowaniu i terapii chronicznych chorób, o czym mówił w jednym z prezentowanych na konferencji wykładzie (Water Structures Carrying DNA Information from Pathogens: Perspective to Diagnosis and Therapy of Chronic Diseases, prof. Luc Montagnier).

W ciągu ostatnich kilku lat coraz częściej mówimy o konieczności zmiany paradygmatu. Odczuwamy kolosalną potrzebę pożegnania starego porządku, który już dawno się zdewaluował i powitania nowego, który już czeka w sieni. Dotyczy to wielu obszarów – od systemu edukacji począwszy, przez opiekę zdrowotną i medycynę, po osadzoną w nierzadko nieaktualnych już założeniach naukę. Czy stoimy przed taką zmianą, jeśli chodzi o naukę o wodzie? Czy czeka nas rewolucja w tym obszarze?

Po tej konferencji jestem przekonana, że ta zmiana już się dokonuje. To nie jest „tylko” kilka odkryć, bo takowe, jakkolwiek wprowadzają pewne zmiany w swojej dziedzinie, to jednak nie mają wpływu na jej podstawowe założenia. To również nie jest tylko zmiana paradygmatu w obrębie samej nauki o wodzie. Takie zmiany paradygmatu wpływają na zmiany podstawowych założeń danego obszaru, ale nie mają znaczenia dla innych dziedzin nauki. Proces, którego jesteśmy świadkami to rodzaj naukowej rewolucji, która poza diametralną zmianą paradygmatu w swoim obszarze, głęboko dotyka i zmienia świat naukowy w ogóle wraz ze wszystkimi jego obszarami, nie pozostawiając obojętną świadomości ludzkości i jej sposobu postrzegania otaczającego ją świata. To zmiana rewolucyjna, która już wpływa na wszystkie inne dziedziny nauki, medycynę, filozofię, psychologię, a nawet styl życia.

Najnowsze, naukowo udowodnione odkrycia dotyczące właściwości wody to m.in.:

• pamięć wody (water memory) – woda w postaci cieczy absorbuje i zachowuje na dłużej informacje (np. w postaci sygnałów elektromagnetycznych) pochodzące od substancji, a nawet struktur, z którymi miała styczność, a informacja „wdrukowana” w strukturę wody jest biologicznie aktywna. Jakie to ma znaczenie poza warunkami laboratoryjnymi? Ogromne! Na przykład woda postawiona na telefonie komórkowym zamienia się wkrótce w napój, który jest bardzo szkodliwy dla naszego zdrowia. Woda wystawiona na ekspozycję muzyki o agresywnym brzmieniu i treści zaczyna być nośnikiem takowych informacji. I odwrotnie – woda przechowywana w butelkach, zmieniających strukturę wody i przywracających jej naturalną strukturę, nabiera takowych właściwości i wspiera nasze zdrowie i samopoczucie.
• struktura wody i czwarty stan skupienia wody (water structure, 4th state of water) – woda w postaci cieczy wspiera zorganizowane struktury wody, które z kolei wykazują właściwości niezbędne do licznych procesów chemicznych, biologicznych i fizycznych. Ten czwarty stan skupienia wody, tzw. EZ water (Exclusion Zone water) H3O2 charakteryzuje się większą lepkością, większą stabilnością oraz większym uporządkowaniem niż H2O (prof. Gerald Pollack).  Stąd też m.in. wiadomo, dlaczego molekuły wody, tworzące struktury w naszym organizmie, a co za tym idzie nasze komórki i tkanki są półprzewodnikami, co wykorzystywane jest np. w terapii częstotliwościami, obszarze medycyny energetycznej. Co możemy zrobić, by wspierać czwarty stan wody w naszym ciele? Prof. Pollack wymienia tu trzy kwestie. Po pierwsze powinniśmy pić dobrej jakości wodę, min. 30 ml/kg masy ciała na dobę. Ponadto winniśmy pić soki z zielonych warzyw i owoców, które są bogate w wodę EZ. Na jakość czwartego stanu wody w naszym organizmie wpływa też chodzenie boso po ziemi, która to ma elektryczny ładunek ujemny (czego sam prof. Pollack nie wiedział jeszcze 20 lat temu, a o czym rosyjscy naukowcy mówią od dawna).
• świadomość wody (water consciousness) – świadoma intencja może mieć wpływ na wodę (PK effects), woda pełni kluczową rolę w badaniach nad dynamiką i istotą świadomości, w badaniach dot. zależności między istotą mózgu, a wodą oraz w badaniach dot. subtelnych aspektów wody (m.in. dr Klaus Volkamer, dr Masaru Emoto, prof. Giuseppe Vitiello).

Aby te niesamowite osiągnięcia nauki mogły dotrzeć do szerszego grona odbiorców, należy pochylić się nad koniecznością otwartości świata naukowego na nowe odkrycia, które jakkolwiek, jak to z wielkimi odkryciami bywa, mogą zagrozić staremu porządkowi i zakwestionować dotychczasowe, pozornie niepodważalne prawdy, to jednak to one umożliwiają ludzkości dalszy rozwój oraz głębsze poznanie i zrozumienie otaczającego nas świata i zachodzących w nim procesów.

Jak powiedział w Sofii prof. Luc Montagnier:

„Nauka musi uwzględniać wszystkie fakty, nawet te niepasujące do naszej aktualnej teorii czy ideologii. Uwzględnienie tylko tych faktów, które pasują do naszych dotychczasowych teorii i ideologii jest pseudonauką.”

Uczestnictwo w XIII Międzynarodowej Naukowej Konferencji ds. Wody było dla mnie pod wieloma względami bardzo wartościowym przeżyciem i płaszczyzną do dzielenia się swoimi doświadczeniami m.in. z zakresu medycyny informacyjnej i energetycznej z międzynarodowym towarzystwem, reprezentującym środowiska naukowe z całego świata. Ubolewałam jednak, że byłam jedyną przedstawicielką naszego kraju.

Mam głęboką nadzieję, że niniejszy materiał zachęci wszystkich zainteresowanych do wzięcia udziału w kolejnych konferencjach i do propagowania zdobytej tam wiedzy w naszym kraju, zwiększając tym samym świadomość jego mieszkańców w tym tak ważnym dla nas obszarze, żywiole i zasobie naturalnym, jakim jest woda.

Człowiek w 2/3 składa się z wody, a pod względem ilości molekuł jesteśmy wodą w 99 proc.! Czyż nie jest to wystarczający argument przemawiający za tym, by poznać bliżej i zgłębić naturę tego, kim tak naprawdę jesteśmy na płaszczyźnie fizycznej? Poznając bowiem prawdziwą istotę wody, jej unikalne, właśnie odkrywane i naukowo udowadniane właściwości docieramy do kolejnej prawdy o nas, ludziach i zbliżamy się do odpowiedzi na odwiecznie nurtujące nas ludzi pytanie: kim jesteśmy?

Artykuł na podstawie XIII Międzynarodowej Naukowej Konferencji ds. Fizyki, Chemii i Biologii Wody.

[recent_posts category=”all”]