Podążanie za odkrywaniem tego, czym jest świadomość doprowadza do Najwyższej Świadomości, do Najwyższego Nieskończonego Umysłu, Stwórcy wszystkiego, co istnieje.

Tekst: Maria Milano

Zdjęcie: Pixabay.com

Jest to konsekwencja podążania coraz bardziej w głąb swojej istoty w rozważaniach i pojęciach, które opisują wnętrze ludzkiej duszy. W największej duchowej głębinie docieramy do Jedni ze Stwórcą, do Uczestnictwa w jego Życiu. Pojmując tę głębię duchowej istoty, dochodzimy do wniosku, że jest ona możliwa, bo tę głębię posiada już Bóg. On już wpierw tam jest, bo jego obecność jest na wszystkich stopniach świadomości człowieka. Duchowy człowiek, współdziałając z Łaską Bożą, dąży do Jedni, by móc za Jezusem Chrystusem powiedzieć Ja Jestem.

Bóg jest Samą Świadomością… Czy takie stwierdzenie jest dziś bliższe człowiekowi niż jakikolwiek inny Obraz Boga? Zauważmy, że świadomość odkrywamy w każdym przejawie życia człowieka i co najważniejsze, choć przejawia się ona na niezliczoną liczbę sposobów, to przecież jest JEDNA. Wszelkie przejawy życia jednoczą się w tej jednej świadomości, która uaktywnia się na wielu poziomach duchowego rozwoju aż do nieskończoności.

Bóg jest SUMĄ wszystkich świadomości, które zaistniały lub mogą zaistnieć. UMYSŁ BOGA wszystko jednoczy w Swoim Wnętrzu. To na wzór Boga, każdy z nas odkrywa w swoim wnętrzu głębinę, ten powrót „do środka”, to objawianie się Stwórcy w człowieku. Na każdym poziomie świadomości ten przejaw występuje, gdyż On tam jest.

We współdziałaniu z Łaską Bożą zawsze jest nakierowanie ku duchowej głębinie, ku wzrastaniu w rozwoju duchowym, co powoduje lepsze zrozumienie i udoskonalanie pojęć określających różnorodne przejawy ludzkiego życia (również drogą abstrakcji). Przez to poszerza się ludzka zdolność do pojmowania rzeczy i zjawisk, a więc coraz bardziej świadomie kreuje on rzeczywistość, a jego uczestnictwo staje się w coraz większym stopniu uświadomione.

UMYSŁ BOGA dokonuje Stworzenia wszystkiego, co istnieje, i to wszystko wciąż utrzymuje w istnieniu. Na początku było Słowo (J 1.1) lub inaczej „opis” lub „plan”, zawierające wszystko, co może zaistnieć na wzór Nieskończoności Stwórcy. Kim jest więc Bóg, który w swoim planie objawia się człowiekowi?

Plan Boży w jednym teraz dokonuje wszystkiego, co objawia się człowiekowi w czasie. Człowiek jako istota duchowa otrzymuje od Stwórcy dar świadomego życia oraz dar doskonalenia siebie samego we współdziałaniu z Łaską. Te dary Boże to Miłość i Dobro, które z miłości człowieka są wypracowywane przez niego samego, przez dar z siebie samego innym istotom (akt darzącego-darzenia). Duchowy człowiek jest dyspozytorem tych darmo Darów, może je pomnożyć lub nigdy ich nie odnaleźć. Te Dary Boże to skarby ukryte w roli (por. Mt 13,44), które przybliżają go do Królestwa Niebieskiego. Każdy człowiek je posiada, gdyż są dane na własność do swobodnego przez niego dysponowania.

Najwyższa Świadomość udziela Siebie Samego w Akcie udzielającego-udzielania po to, by każda z istot jednoczyła się w świadomym życiu. Bóg, wychodząc do istoty przez udzielenie jej Siebie Samego, w jednym teraz oczekuje na jej decyzję, czy zechce ona współuczestniczyć w Dziele Miłości. Decyzja ta w człowieku przejawia się we wnętrzu jego duchowej istoty w synchronicznym działaniu, w jego świadomości.

Co znaczy otrzymać udzielony Dar z Boga, który udziela Siebie Samego? To już istnienie w Królestwie Bożym. Jak podaje św. Łukasz „Królestwo Boże pośród was jest” (Łk 17, 21).

Wszystko, do czego dążymy w duchowym rozwoju i co wypracowujemy w trudzie dnia codziennego, w rzeczywistości już jest i czeka na wolny wybór człowieka. By uczestniczyć w tej Rzeczywistości przez duże R, trzeba odnaleźć w sobie te Dary Boże, te skarby ukryte, by móc je pomnażać dla dobra innych istot.

Zauważmy, że tym, co integruje to, co na górze, i to, co na dole, jest ŚWIADOMOŚĆ. Bóg jest Najwyższą Świadomością, Umysłem, który przejawia się w planie życia. Miłość, która udziela siebie i jest udzielającą w Akcie Stwórczym, daje każdej istocie istnienie, dzięki czemu ma ona świadomość życia. Z Najwyższej Świadomości, jak ze Źródła, czerpie do swojej świadomości każda stworzona istota. Bycie świadomym przez istotę swojego własnego istnienia to świadomość swojego życia.

Jednoczenie istot jest widoczne w zintegrowanej świadomości, która w sposób bezpośredni czerpie z Najwyższej Świadomości. Również każda z istot, otrzymując od Stwórcy indywidualną świadomość, czerpie z Najwyższej Świadomości.

Tak oto Świadomość Boga przejawia się na szczeblach życia, oddając siebie tak, by każda z istot była świadoma na poziomie swojej doskonałości.

Najwyższa Świadomość obejmuje życie na wszystkich poziomach jego wzrastania, wobec tego przejawia się w niej życie ewoluujące, a czynnikiem tego wzrostu jest wola istoty, czyli jej decyzyjność.

ŻYCIE jako ŚWIADOMOŚĆ to kwintesencja tego, do czego zmierzamy w naszych dociekaniach i co wciąż jest objęte tajemnicą. Pojęcie świadomości jest bliskie każdemu człowiekowi, bo w codziennym życiu jest świadomy wielu spraw. Każdy z nas może też przyznać, że niejednokrotnie nie był czegoś świadomy, ale wskutek różnych zdarzeń doznał uświadomienia. Człowiek może zdawać sobie sprawę z tego, że wielu spraw nie jest świadomy, np. z powodu fizycznych ograniczeń czy innych podobnych spraw. Jednak pojęcie życia jest zgoła czymś innym.

Co znaczy życie? W potocznym rozumieniu każdy z nas wie, że żyje. To jest życie, gdy człowiek egzystuje w fizycznym świecie, w którym poznaje i wypracowuje dobra lub odmawia swojego współudziału w Dziele Miłości. Duchowy człowiek poznaje wartość życia wiecznego jako wynikającego z nieśmiertelnej duszy ludzkiej. W tym ujęciu życie jest przede wszystkim duchowe, natomiast przejawy materialnego życia z tej duchowości są konstytuowane, gdyż dusza ludzka jest formą dla ciała materialnego. Dusza rozumna rozpoznaje w sobie świadomość jako przejaw życia wiecznego i jako doskonałość świadomego życia. Poznanie duchowego zjednoczenia wszystkich istot Stworzonych, które uczestniczą w dziełach samego Boga to świadomość życia.

Maria Mileno – posiada wieloletnie doświadczenie w badaniu ludzkich emocji, prowadzonym na podstawie wypracowanych w procesie badawczym zależności matematycznych, kierując się również ludzkim doświadczeniem. Autorka jest prekursorką nowego filozoficznego nurtu, zwanego Kreacjonizmem Bytu. Wskazanie nowego podejścia do duchowości człowieka i uznanie jej za pierwszą przyczynę wszystkich rzeczy oraz zjawisk otwiera przed ludzkością nową dziedzinę wiedzy, w której racjonalność poddaje się kreacji istoty.

Więcej o harmonii życia przeczytasz w nowym numerze „Mojej Harmonii Życia”.
Elektroniczna wersja magazynu do pobrania tutaj

Znajdziesz nas w Salonach Empik, punktach Ruch, Inmedio, Relay. Możesz też zamówić prenumeratę. Sprawdź tutaj.