Przede wszystkim wyjaśnijmy pewne wątpliwości związane z nazewnictwem. Eleuterokok kolczasty (łac. Eleutherococcus senticosus), zwany żeń-szeniem syberyjskim, chociaż należy do tej samej rodziny araliowatych co Panax ginseng, czyli żeń-szeń właściwy, jest zupełnie inną rośliną. Jednak cenne właściwości eleuterokoka, tak bardzo zbliżone w działaniu do żeń-szenia właściwego, sprawiły, że popularnie zaczęto nazywać tę roślinę mianem żeń-szenia, z tym że ze względu na występowanie dodano do „kuzyna” przydomek syberyjski.

Tekst: Olga Tylińska

Zdjęcie: pixabay.com

To określenie ma też związek z samym poszukiwaniem alternatyw dla niezwykle drogiego surowca, jakim był żeń-szeń właściwy. Eleuterokoka kolczastego „odkryli na nowo” radzieccy naukowcy, szukając wśród innych roślin w grupie araliowatych takich, które wykazywałyby podobne działanie farmakologiczne.

Okazało się to być dobrym pomysłem, bo oba surowce zielarskie wykazują bardzo podobne właściwości, pomimo odmiennego składu. Wśród innych popularnych nazw tego, przyznajmy, trudnego do zapamiętania eleuterokoka kolczastego, możemy spotkać się też z określeniami eleuthero, diabelski krzak, wujia czy korzeń tajgi.

Korzenie, kiełki, owoce, liście?

Podobnie też, jak u żeń-szenia właściwego surowcem zielarskim jest korzeń, u eleuterokoka zawierający eleuterozydy. Do tej grupy związków należą eleuterozydy A, B, B1, B4, C, E, E1, I, K, L i M. Związki te głównie kumulowane są w korzeniach, dodatkowo ich występowanie stwierdzono w liściach i owocach.

W Chinach jada się wiosenne kiełki rośliny, liście zaś stosuje się jako farsz do pierogów, a tajwański napój Tiger Yazi zawiera w swoim składzie też Acanthopanax senticosus. Z nasion można uzyskać olej. Najważniejsze jednak wydaje się użycie korzenia eleuthero w zielarstwie.

REKLAMA

Wujia i korzeń tajgi

W chińskiej medycynie używa się eleuterokoka kolczastego, czyli wujia jako rośliny, która może „rozjaśnić i przedłużyć życie”. Uważano, że wzmacnia, wspomaga regenerację ubytków kostnych, leczy reumatyzm i działa odmładzająco. Korzenie wykorzystywano w prewencji przeziębienia i grypy oraz w infekcjach układu oddechowego.

A przede wszystkim, żeń-szeń syberyjski, podobnie jak jego daleki kuzyn ginseng, miał dodawać życiowej energii i zapewniać witalność.

To tylko fragment artykułu. Cały przeczytasz w najnowszym numerze Mojej Harmonii Życia.

Kliknij i sprawdź!

CZYTAJ RÓWNIEŻ:

[recent_posts category=”all”]